W tym przypadku wartość współczynnika wagowego zmniejsza się wraz ze wzrostem odległości pomiędzy punktem aproksymowanym a punktem aproksymującym Dla ma ostre wierzchołki nad punktami aproksymującymi, a dla jest gładka. Najczęściej przyjmuje się
Metoda Sheparda wynika z minimalizacji funkcjonału określającego miarę odchyłek pomiędzy punktem aproksymowanym i odpowiadającą mu wartością aproksymowaną a krotkami punktów aproksymacyjnych zdefiniowanego jako:
Modyfikacja metody Sheparda została zaproponowana w pracy Liszki[2] w zastosowaniach do zagadnień aproksymacyjnych mechaniki doświadczalnej. Zaproponowano tu nowy współczynnik wagowy:
gdzie dobiera się w zależności od błędu pomiaru punktów aproksymacyjnych.